Hallo iedereen,
Tweede week stage is weer voorbij!
Nieuwe school nieuwe ervaring. Je merkte meteen het verschil: de scholen
leken op bunkers van strafkampen, de leerkrachten hadden allemaal hetzelfde
uniform en het enthousiasme van de leerkrachten. Ze leken niet gemotiveerd. Wat
me een beetje verontrusten waren de kinderen die vol littekens, blauw ogen en
wonden zaten. Hoe onverzorgd de wonden waren. Hoe de leerkrachten tegen ouders
spraken, was verschrikkelijk. Er werd een mama op het matje geroepen omdat ze
de rekening niet konden betalen. Iedereen kon het gesprek meevolgen en dan zei
de directrice ‘ja mevrouw ga werken dan heb je wel geld.” Mijn eerste cultuurshock heb ik er wel bij
gekregen. Kort daarna werden we onthaald door de directrice. Zij bracht ons
naar de klassen en stelde ons voor aan de aan de eerste leerkracht waar we
gingen voorlezen. Zowel zij als de paralell juf waren aanwezig. Wat ons meteen
opviel was het niveau van de kinderen. We moesten ons eerste verhaal vertellen
bij de 4-jarige en we werden verrast door het laag niveau van de kinderen. Ik
had het gevoel dat ze ons niet begrepen, later bleek dat het niet enkel met ons
was maar ook met de leerkracht. De kinderen lijken op eerste indruk een
achterstand te hebben op hun taalontwikkeling en begrijpen daarom niet waarover
het gaat. De kinderen waren onder de indruk waardoor we hebben beslist op het
laatste moment om niet het verhaal in poppenkast- verhaal maar voorlezen vanuit
het prenten. Het prentenboek ‘De gruffalo’
was te moeilijk, lang en te eng voor de kinderen. Sommige zaten met
tranen in hun ogen. Achteraf wouden we
een nagesprek doen over de dieren, het verhaal en wat er was gebeurd,
maar daar moesten we ook aanpassen. Want de kinderen begrepen héél weinig. We
zijn overgegaan naar onze verwerking. Een puzzel waarbij de kinderen de lichaamsdeeltjes
van de ‘Grufallo’ op de juiste plaats leggen. Dit was al héél moeilijk voor
hen, na 2x het voor te doen waren er een paar enthousiaste kinderen die wilde
proberen. Waardoor we de puzzel 2x hebben kunnen doen en begrepen ze wat de
bedoeling was. De leerkracht was enthousiast over onze aanpak en de vragen die
we ervoor en erna stelde aan de kleuters. Zo gingen we ook in gesprek met de
leerkracht. Wat me daar opviel was dat het begrip parralel juf hier een andere
betekenis heeft. Ik denk dat het vooral een juf is die mee komt helpen of
part-time werkt met de juf die nu aan het les geven was. Toen we meer uitleg
vroegen over hoe dat ze dan samenwerkte viel het stil en werd het duidelijk dat
ze er niet meer over wilden zeggen.
Daarna hebben we een lesje ‘leergesprek’ gezien. Ik
begrijp nu duidelijk waarom ze het leergesprek noemen: de leerkracht neemt een
grote plaat en stelde als opwarming
eerst moeilijke vragen ‘waarom noem je je ouders, ouders?’ – ‘wie is jouw
mama’. Daarna richtte de klas-juf zich op de prent. Met haar meetlat vertelde
ze wie de personen waren. Ik citeer: “dit is een man, dat is vader, dit is de
vrouw dus de moeder en dit kind is een meisje dat is de dochter en samen is het
een gezin’ Daarna wijsde ze op de prenten en moesten kinderen LETTERLIJK
herhalen wat ze zei. Sommige begrepen de leerstof maar meer dan de helft van de
kinderen waren niet mee en begrepen niets van de leerstof die ze ingedrild
kregen. Dat is heel moeilijk om aan te zien, omdat je weet dat dit niet de
goede manier is en dat dialoog aangaan met de leerkrachten niets helpt omdat ze
zo zijn overtuigd van hun eigen methodes. Dat ze die zien als de juiste. Tot slot zijn we even in de andere klas gaan
zien waar we morgen stage zullen lopen. Daar is het niveau van een eerste
leerjaar en gaan de we poppenkast spelen en een kort bewegingsspelletje
uitvoeren, omdat we zagen dat de kinderen een hoger niveau hadden.
Na onze observaties van gisteren hebben we
onze lessen kunnen her aangepakt en kunnen we beter aan de slag gaan. We
begonnen met een korte inleiding en nadien vertelde we dat het ‘Gruffalo’ niet
zo eng is. Daarna gingen we starten met poppenkast waarbij het verhaal van de ‘Gruffalo’
werd uitgebeeld. De kinderen waren geboeid en luisterde goed. Het leukste was
dat we ook een beweging-spel gingen uitvoeren
met de kleuters. Een korte variatie van zakdoek leggen. Terwijl we dit
speelde keken de leerkrachten door hun ramen om te zien wat we deden. Super
leuke reacties en de klas juf begon zelfs te filmen met haar Blackberry. De
kinderen waren niet ongemakkelijk en luisterde goed omdat ze even hun energie
kwijt konden. Wat een heerlijk moment!
Nu nog wat aan onze lesbrieven werken en
voorbereidend werk voor stage in België en dan zit het er het weer op voor deze
week. Dan is het uitkijken naar onze trip van dit weekend: dolfijnen en
kaaimannen spotten en een plantage/gevangenis bezoeken!
Weetje: Dat over héél Suriname de kinderen dezelfde uniform hebben op school? kleintjes dragen blauw en groen - onderbouw groen en wit hemdje - bovenblauw een blauw hemdje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten