Hallo iedereen,
Wat heb ik een leuke dag achter de rug! We zijn vanavond met
Kenneth onze conciërge gaan fietsen. Hij
wou ons de weg tonen naar onze stageplaats zodat we maandag gerust naar onze
stage kunnen vertrekken. Eenmaal daar gingen we op terugweg enkele stops maken
om wat cultuur op te snuiven in Suriname. Dit gebeurde niet zonder slag of
stoot omdat we regelmatig moesten schuilen van de hevige en korte regenbuien. De
regen hier is helemaal anders als bij ons, want je hebt de tropische
temperaturen en klimaat en dan komt er uit het niets een hevige regenbui waar
je binnen de seconde kletsnat bent! Je droogt wel meteen op dus dat is goed.
Enkel schuren je billen tegen elkaar van dat vochtig klimaat. Ik had beter wat
mentol-poeder meegenomen zoals zus had aangeraden. Want hier kunnen mijn
billekes niet tegen hoor! ;-)
Wat me opviel tijdens deze fietstocht is dat je wel wat
kenmerken van Nederland duidelijk nog naar boven ziet komen. Ik denk niet
alleen aan de manier van praten maar ook aan de
typische Nederlandse bruggen die ze hier midden in Suriname hebben
gezet. Het is heel eigenaardig om te zien want op een gegeven lijkt het dat je in
de straten van Breda loopt maar met tropische bomen en een zon die op je nek
brandt. Oh ja, voor ik het vergeet.. ik ben verbrand op mijn schouders.
Insmeren haalt niets uit tegen deze tropische zon, die alles behalve medelijden
heeft met mijn bleek velleke!
Tegen de middag zijn we dan naar huis gegaan want de zon is te
vel en te warm tijdens de middag. Ideaal om even de tijd te nemen om wat te
skypen of jullie mails te beantwoorden!
We hebben de dag afgesloten door het palmbomen park te bezoeken en daarna met onze medestudenten van
KDG iets te gaan eten. Het eten viel serieus tegen maar het was wel super gezellig. Nu gaan wij volgende keer kiezen waar we gaan eten omdat Kenneth en onze ‘kotgenoten’ hier hebben onze veel tips en ideetjes
gegeven. Ik moet wel zeggen ze zijn hier enorm vriendelijk. De meisjes hebben ons al meegenomen naar de stad, restaurant,
uitgaansplekken, om nog maar te zwijgen aan de stagiaire- verpleegster die mijn
blazen heeft leeg geprikt en advies
krijgen over hoe ik mijn voet en beenblazen moet verzorgen. Handig zo’n kot genoten die je doorheen de
eerste strubbelingen helpen.
Zozo, dat was het weer dan! Hopelijk vinden jullie het
een beetje leuk om te lezen! Hieronder
heb ik enkele sfeerfoto’s bijgestoken zodat jullie ook op een virtuele reis naar
Suriname kan.
Tot snel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten