Hallo iedereen!
Een weekje Suriname en ik heb al verschillende ‘stoten’
meegemaakt, waaronder enkele ‘Stefanie stoten’. Hieronder even een korte
beschrijving:
De dag begon met de taxi die niet kwam opdagen, omdat ze
waren vergeten te vertellen dat de auto’s op waren, dus belde we in speedtempo
naar ‘taxi Brian’. De man die rijden kan! Na kwartiertje stond hij aan onze
poort en konde we vertrekken. Maar Brain zou Brain niet zijn als hij niet
grapjes zou vertellen over de politiemannen hier, zodat wij minder slecht
gezind waren! Danku Brain, je bent onze held!
Daarbuiten hebben we ook bijna een whiplash van de
taxichauffeur gekregen omdat die een drempel niet zag, en er wss 80km over
vlamde, en wij helemaal door elkaar geschud werden. De mens zelf had het
precies niet door, want zodra we bekomen waren zette hij zijn muziek wat harder
en begon hij een beetje achter het stuur te dansen. Het was wel een typische
Afrikaanse dans waarbij je de armen en bovenlichaam beweegt van links naar
rechts. Dus mijn portie cultuur heb ik ook al gehad voor vandaag. (Bij deze wil
ik ook even mijn familieleden gerust stellen dat wij NOOIT meer met DIE man in
de taxi stappen!!!! ) Maarja, zo’n stoten maak je alleen maar mee in Suriname!
;-) Ik bezie het als een nieuwe ervaring! :D
Na dat taxi-ritje moesten we even bekomen dus gingen we
lekker eten in district ‘blauwgrond’. Dat is binnen Paramaribo maar een klein 5
min met de auto. Daar konden we voor 5 euro (ik heb het even omgerekend), super
lekker ‘Joviaans’ eten. Natuurlijk was het wel een beetje pikant en begon mijn
neus en ogen ervan te tranen. Maar ik heb wel super gegeten! Voor de snoepers onder
ons zal ik even vertellen wat ik heb gegeten: Een bami kinderportie (helemaal
NIET vergelijkbaar met de bami dat je kan halen bij de chinees), een kip saté
met pindasaus (de pindasaus is hier transparant en pikant, dus niet zoals die
romige prak van in België dat je kan eten bij de frituur), een loempia met
kouseband, en bakana (dat is een bakbanaan in deeg en gefrituurd dat je kan
krijgen met pindasaus). Het was heerlijk!!! Maar mijn mond staat nu nog in
brand.
Het is hier ook in Suriname- Paramaribo aangeraden om avond-
tripjes met de taxi te doen. Omdat de criminele s’avonds uit hun huisjes komen
om lieve blanke stagiaires te beroven. Algoed dat ik een zorgzaam gezin heb,
want ik kreeg voor mijn vertrek een alarm van mijn lieve zus. Als je berooft of
onveilig voelt moet je er op drukken of trekken en dan maakt dat een super luid
lawaai naar schijnt. Met dat gedachte in mijn achterhoofd vertrokken wij voor
een gezellige avond naar de stad. Na een super lekker etentje sprong ik in de
taxi. Helemaal onbewust van de beweging dat ik was aan het uithalen. Ging ik op
mijn alarm zitten en trok ik het touwtje uit mijn alarm. Natuurlijk begon dat
beschermingsmachientje een lawaai te maken in de vorm van een schreeuwende
vrouw, en wil ik wel zeggen de term ‘lawaai’ is een understatement. Want ik
moest zeggen tegen mijn 3 mede-taxi reizigers zeggen: “SORRY DAT IS MIJN ALARM
EN IK WEET NIET HOE IK DAT MOET AFZETTEN”. Want ja, ik was natuurlijk vergeten
te vragen aan mijn zus hoe ik dat af moest zetten. Na een 3 LANGE minuten
hadden we gevonden hoe het moest. De taxichauffeur had zich ondertussen al wat
onwennig aan de kant gezet, mijn mede-reizigers lachten zich een kriek. Terwijl
ik maar zat de duwen. Uiteindelijk bleek dat je er een touwtje terug moest
insteken en dan stopte dat lawaai (Danku Line!!!!!!!!!!). Achteraf vroeg de
chauffeur met het Surinaams accent: “waos dat je beltown?”. Nee meneer, dat is
mijn alarm! Beetje genant omdat uit te leggen. Dus zus, voel je maar gerust,
het alarm werkt en de mensen worden er onwennig van, dus het is alvast
geslaagd.
Om de avond af te sluiten gingen we nog iets drinken. Bestel
ik een lekker kopje thee, krijg ik Paramaribo bier. Grrr… wat een avond! Ik
denk dat het de ober zijn eerste avond was want zo heeft hij de bestelling nog
meermaals fout gemaakt, de rekening vragen was al helemaal een ramp. Om dan
zelf uit te rekenen hoeveel ik moest betalen, ging het al helemaal mis! Jaja,
mijn wiskunde is nog steeds een ramp!
Oh ja, heb ik al vertelt dat dit allemaal op één dag is
gebeurd? En dat terwijl ik dit typte ben gestoken door een mug in mijn dikke
teen! Jaja, het is tijd om te gaan slapen.. alhoewel ik er echt om mee kan
lachen. Ik denk dat ik de no-stress feeling van die Surinamers begin over te
krijgen!
Tot de volgende lieve
vrienden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten