Hallo iedereen,
Zozo, het is 2u s’nachts en ik kan de slaap niet vatten dus
even de tijd te nemen om mijn verhalen met jullie te delen.
 |
| Onderweg naar Sipaliwini! |
Deze week ben ik naar Sipaliwini gegaan voor het
Kinderboeken festival. We zagen er allemaal wat tegenop door de problemen die
vorige week waren voorgevallen, maar we probeerde positief te blijven. De bus
was gepland om te vertrekken om 12u in de middag! We zijn nu al ingeburgerde
Surinamers dus zijn we vertrokken om 12.40u. We moesten weten dat het niet al
te best ging verlopen toen ze mij kozen als bus verantwoordelijke.. jaja, vergeet
de helft van de tijd waar mijn hoofd staat EN nu wordt ik ook verplicht om
wakker te blijven tijdens een 3u busrit. Dit wordt nog interessant. Hoe dan ook
we zijn goed aangekomen na een busrit
vol gezang en gelach van onze studenten, die allerlei liedjes zongen in het
Nederlands en het Surinaams. Ghospell is hier alvast niet onbekend. Het was zo onecht, ik leek net in een film te zitten met whoopi Goldberg! We mogen zeggen wat we willen maar die meisjes
kunnen er wel wat van! Dat zal even wennen worden, dus alvast mijn excuses voor
de aankomende weken als ik spontaan een liedje ga zingen en wat met mijn billen ga schudden!
 |
| Standje: het gesprek van de mooiste vis van de zee |
Eenmaal aangekomen waren we aangenaam verrast door het
festival. Logistiek is alles dik in orde. De tentjes waren mooi opgezet en
geplaatst. Ik was vooral blij toen ik mijn kraampjes zag dat helemaal in het
blauw waren! Ik was zo gelukkig toen ik mijn fiches eraan zag hangen van de
mooiste vis van de zee! Na het verkennen van het domein kregen we eerst de logistieke
uitleg van de rest van de dag. Wat vooral inrichten van je stand was, overleg
met je studenten, slaapplaats gereed maken, eten, douche, beetje bijpraten en
een poging tot slapen. Het ‘poging tot slapen’ zal ik even toelichten. Dit was
een tent met een ijzeren frame binnenin zodat we allemaal onze hangmatten
konden ophangen. Het deed me denken aan de opstelling van een discotheek, enkel
vele lager. Dat was nu niet echt het probleem. Enkel dat je er met 60 man in
gaat slapen.. met studenten!
 |
| Standje: verhaal vertellen van de mooiste vis van de zee |
Over discotheken gesproken.. in de ochtend ging niet de wekker, maar de
studenten gingen ervoor en wouden volgens mij tonen hoe je zingen moest.. De eerste ochtend waren we dat nog niet gewend. Dus toen de dames en heren hun keel begonnen open te zetten was ik
was maar heel de tijd aan het denken waar mijn gsm lag en waar ik mijn broek had
gelegd. Eenmaal ik de broek aanhad en mijn gsm had gevonden sloeg ik bijna
achterover.. Het was 5.00u in de ochtend en ze zingen hier al.. Met liederen voor God en
Jezus.. Mensen serieus, dat kan mijn hoofd en maag niet aan om zo vroeg al aan
God en Jezus te denken. Dat zijn de dingen waar je dan NIET AAN moet denken.
Hoe dan ook ik was toch wakker, opstaan, verfrissen, lenzen in de ogen doen (of moet ik zeggen vingers in de oog steken en je lens bijna verliezen want het is echt te donker en je ziet niets..), aankleden en naar buiten
gaan waar het nog vrij rustig was. Nadat ik mijn thee had genomen heb ik nog
kunnen genieten van een prachtige zonsopgang. Dat maakte het wel goed dat ik zo
vroeg wakker was en ik van dit beeld heb kunnen genieten. Hoewel het voor mij geen tweede keer moet hoor!
 |
| Ik ben trots op mijn standje! |
Na het raar ontbijt van: broodjes, zoute vis, lever, kaas, en
kousenband met garnalen. Gingen we naar de vlag ceremonie en het Surinaams
volkslied luisteren en het ochtendgebed konden we aan de slag. Onze studenten
aan het werk zetten, begeleiden en delegeren, en verder deden we niet veel. Dit
kwam ook grotendeels doordat er weinig kleuters op het domein aanwezig waren.
Dit kwam omdat er veel waterverkeer is in Suriname en omdat het laatste 3 weken
veel had geregend stond de rivier hoog met teveel stroming en misschien speelde
de piranha’s ook parten? Hoe dan ook, de bootsmannen wilde niet snel de
kinderen op de boot zetten en vooral geen kleuters. De dag hebben we afgesloten
met videobeelden en fragmenten van de vorige jaren. Mijn studenten en die van
Rachel hadden op hun eigen manier een theater stukje in elkaar gestoken waar ze
zich volledig konden in uitleven. Het was ook leuk om ze zich te zien amuseren
en zich present stelden enkel was het een beetje luid.
 |
| In het dorp Jaw-Jaw |
Tijdens deze 4-daagse zijn er allerlei dingen gebeurd. Waar
ik vooral van genoot waren de kinderen die konden lachen en plezier konden
maken (ook al verstonden ze de taal niet). Maar ook de kans die zich voordeed
om verder in het binnenland te trekken voor 3 uurtjes. Zo konden we voor 25 SRD
met de boot naar Jaw-Jaw en kregen we uitleg van de plaatselijke gids. Zodat we ook de cultuur hebben kunnen
opsnuiven. In ieder geval ik was blij dat ik die laatste dag het mooi kon
afronden en we veilig en wel terug naar huis vertrokken.
Maar van bijslapen en rusten is geen spraken...
 |
| beeld van de vlindertuin |
Want ik ben vandaag op tijd opgestaan om even te skypen met
mijn ouders en te vertrekken naar de vlindertuin in lelydorp. Daar hebben
we de levensloop van de vlinder van
dichtbij kunnen bekijken. Van de eitjes tot de vlinders, en wat mooie vlinders
dat het waren.. kijk alvast mijn facebook pagina, daar heb ik enkele mooie
beelden voor jullie opgezet! Ik heb er zelfs kleine schildpadden gezien en slangen! En morgenvroeg.. of moet ik ‘sebbiet’ zeggen? Moet
ik om 6.00u. opstaan om te gaan kijken aan de waterkant hoe de mannen met hun
vogeltjes (hun 2de vrouwen) gaan fluiten. Ik hoop dat het de moeite
gaat zijn.. want het is hier ondertussen 2u s’nachts en ik ben nog steeds
klaarwakker! Dat gaat pikken straks ;) Daarna gaan we ook lekker ontbijten en
naar de ‘heritage festival’ in Nieuw- Amsterdam.
Tot snel lieve familieleden en vrienden,
WEETJE: wisten jullie dat als landschildpadden paren ze een 'knor-geluid maken'. Als dat geen 'turn-on' is SEXY!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten