Laatste weekend in SU

Hallo iedereen,

Zozo, net het laatste weekend in Suriname achter de rug! Wat jammer zeg, want ik wil nog helemaal niet naar huis. Het is hier geweldig en zal het hier missen, maar dat zullen jullie al wel afgeleid

I <3 SU

hebben van mijn blogverhalen. Dus laat ik er geen doekjes rond winden en vertellen wat ik deze week heb gedaan. Eerst en vooral hadden we onze laatste stagedag achter de rug op donderdag. Daarna zijn we naar de stichting gegaan omdat we onze evaluatie zouden krijgen! Dit is nog uitgesteld naar volgende week dan kunnen we onze administratie gaan ophalen. We zijn ook naar het I <3 SU beeld gegaan om een foto te trekken om naar de flair te sturen! Hopelijk lukt het, fingers crossed!

Struisvogel van Parimaribo zoo

Dus vanaf nu vakantie (uitzondering op paar uurtjes dat we voor de stichting gaan verven). Tijd om er eens goed van te genieten want dat hebben we afgelopen 3 maanden nog niet gedaan..:D
We gingen dit weekend de bloemetjes buiten zetten. Zaterdag zijn we eerst naar de dierentuin gegaan.. jaja een tweede keer al, wat zie ik die beestjes toch graag! Het enige nadeel was dat het 33 graden was en zowel wij als de dieren zaten te puffen en te zweten. Enkel waren de dieren wat slimmer.. die lagen languit in de schaduw niets te doen. Wat een beestenleven!

 

 



Pindasoep met kasaver en banaan

Daarna even naar huis een frisse duik nemen en ons snel terug aankleden want wij gingen op kookcursus ‘Surinaams eten’.  De menu bestond uit : moksi alesi, vruchtencake, zure komkommer en pindasoep. We kwamen aan in een gezellig huisje. De dame stelde zichzelf voor en nodigde ons uit om binnen te komen. Juist voor we allemaal binnen kwamen zei ze nog met haar ‘colgate smile’ “ wil je de deur dicht doen want anders komen de slangen binnen’. We keken elkaar met zijn vieren aan van .. meent ze dat nu?!’ . Benauwd momentje waarmee we goed rondkeken waar we onze


Moksi alesi

voeten gingen zetten. Slikken en weer doorgaan. Dan gingen we maar eens van start met de kooksessie! We zijn gestart met pindasoep met kasaver en bananballetjes. Super lekker maar zwaar. Daarna zijn we begonnen met de moksi alesi. Dat is een rijstgerecht met kokosnoot melk en bonen ertussen. Ik denk dat ik dit wel eens ga maken bij mij thuis. In ieder geval hoop ik dat het in de smaak zal vallen. Tussentijds begon het vrouwtje bij wie we gingen koken constant over ‘de smaak’. In elke zin gebruikte ze wel

 

Komkommer in het zuur

het woord ‘smaak’. Op den duur werd het zelfs een beetje lachwekkend voor ons. De komkommer in zuur is hier ook gebruikelijk om te eten. Azijn en bruine suiker en maar mengen en laten intrekken. Super ongezond maar zo lekker! Na een kooksessie van ongeveer drie uurtjes zijn we beginnen met eten. Moe en voldaan hebben we onze restjes ingepakt en naar huis genomen. Het was een superleuke ervaring. Ben blij dat ik dit heb kunnen doen want mijn interesse heeft altijd in de keuken gelegen!


 Ik dacht dat dit het einde van de avond ging zijn maar we zijn onverwacht naar een poolparty getrokken van Andreas! Daar hebben we paar cocktails gedronken en gekletst met de mensen daar! Het was wel gek dat er bijna alleen Surinaamse jongens waren en bakra vrouwen (blanke stagiaires). Maar ik moest er niets achter zoeken? Neenee, die Surinamers geloven in echte liefde.. jaja ;-)

Eenmaal thuis hebben we onze planning gemaakt voor de volgende dag.

 

Overbridge – één van de mooiste ‘stranden’. Tijd om nog een kleurtje te krijgen en eens te gaan zonnen voor we naar België gaan. Zo gezegd zo gedaan. Met men groepje vriendinnen van de Mozartstraat was het genieten. Zonnen, zwemmen en lekker eten. Wat was het strand weer mooi! Palmbonen, en wortelen die in en uit het water kwamen gaven een mooi beeld van de natuur. Een kleurtje heb ik, maar de kleur die ik wilde, was het niet. Met mijn rood hoofd en verbrande billen gaf ik warmte af. Ik wist pas dat ik verbrand was toen ik in de ijskoude douche ging en het water kwam op mij af en tegen dat het mijn voeten had bereikt was het warm geworden. Maarja, wie schoon wilt zijn moet lijden! :D Maar ik had het er voor over, ik wilde echt niet als een ‘bleekscheet’ terug naar huis gaan, liever als een rood tomaat ;-)

 

 

Nu ga ik nog eventjes genieten van mijn laatste week in Suriname.. Met pijn in mijn hart ga ik terug naar België gaan, had liever nog wat langer gebleven,  Maar mijn familie, vriendje en vriendinnen wachten op mij, dus tijd om naar huis te gaan!

Weetje: Dat Surinamers de Nederlanders 'tata's' noemen. Tata's zijn aardappelen omdat ze vinden dat Nederlanders precies een aardappel in hun mond hebben als ze praten EN veel aardappelen eten.