dinsdag 12 februari 2013

Suriname is liefde


hallo iedereen,

Suriname is liefde: liefde voor natuur, liefde voor je beroep, liefde voor dieren, liefde voor de liefde van u leven. En liefde heb ik nu genoeg. Voor diegene die het nog niet weten, mijn mannetje is er! Maar voor ik daar wat over ga vertellen, zal ik eerst overlopen hoe mijn week is gegaan.
We zijn de week gestart met een workshop te geven bij de jongeren. Dit verloopt eerst heel traag omdat de meisjes hier niet echt meewerken. Maar na een kleine motivatie en zelf gemotiveerd te zijn trok ik ze wel mee. Deze workshop van 2u heeft mij wel enorm veel energie opgeslorpt. Maarjah, het is hier op Surinaamse manier. Alles gaat traag, hoge verwachtingen en weinig concreet materiaal om te kunnen realiseren wat ze willen. Hopeloos! Vooral de vergaderingen die de dagen erna volgde waren gepland waren zenuwslopend met dubbele informatie. Lieve Surinamers, van handelen weten jullie echt noegabollen van! Jullie initiatieven zijn veelbelovend, maar de uitvoering is nog werk aan. Hoewel ik hier vrij negatief over praat zijn er natuurlijk ook leuke momenten. Die momenten beleef ik met de meisjes zelf, het werk en de doelen die ik probeer te bereiken. Zo probeerde ik onze contact gegevens uit te wisselen voor als ze problemen hadden met hun huiswerk. Mijn mail opgeschreven en daar kwam het “mevrauw, mailen is zo oud, het is nu de tijd van de faceboek’ en daar stond ik dan met mijn mond vol tanden. Die meisjes verschillen 2j met mij en ik ben al een mevrouw. Danku meiden, je hebt mij nu laten voelen als een oud taart! :D

Donderdag was het zover, mijn mannetje ging aankomen in de vlieghaven van Paramario. Hij wou niet dat ik hem kwam halen maar stiekeme persoon dat ik ben, stond daar paraat! Na een klein uurtje stond hij er. Ik moet toegeven dat de kriebels terug in mijn buik waren. Na de nodige eerste kusjes en knuffels zag ik dat Guus er ook bij was ;) Welcome in Suriname. Veel tijd om te bekomen heb ik ze niet gegeven. Eenmaal in het hotel aangekomen zijn we gaan eten in de bar even bekomen en daar gingen we. Eerste avond inleiden in Havana Lounge! De discotheek op donderdagavond. Ik heb als tip meegekregen dat je de jetlag kan vermijden door direct met het tempo mee te gaan van de huidige bevolking. Dus zoetje, trek je beste dansschoenen aan want wij gaan op stap! Hen laten kennismaken met de plaatselijke drankjes en gewoonten. Om 4 kropen we lekker terug in ons bedje.

                                     
 
 
Het weekend werkt ingeleid met verschillende uitstapjes! Zaterdag zijn we naar de colakreek gegaan. De naam zegt het zelf. Een recreatie park met een kreek die cola kleur heeft. Lekker eten, genieten van de zon, mijn vriendje die door de hangmat zakt terwijl ik hem gewaarschuwd had ‘zoetje, die hangmat is niet voor 2personen en zeker niet voor een Tooneke EN een Stefanieke,.. hilarische taferelen verzekerd. Met gevolg dat Antoon plat int zand lag en niet meer recht geraakte. Hangmat hangen is een vak apart! Don’t try this at home.

 
 
Zondag zijn we ook weer wat cultuur gaan opsnuiven. Eerst naar fort Zeelandia gaan lunchen en het museum bezoeken waarbij je informatie kon verkrijgen over kolonies, slaven,.. Allemaal informatie waarmee ik jullie niet ga lastig vallen. Wil je een geschiedenis lesje kan ik die nog altijd thuis geven. Toch wil ik vertellen dat de Surinamers niet meer kwaad zijn op de Nederlanders, maar ze zijn wel grof tegenover hen. Tijdens tours merk je dat ze verschillende ‘steken’ aan de Nederlanders geven. Na zo’n tours en museums te bezoeken in SU vraag ik mij af, of dat ook in de Congo zou zijn over BelgiĆ«. Misschien moet ik eens een uitstapje naar daar doen om te zien wat de Congo mij zou kunnen aanbieden van informatie!

 
Het weekend hebben we afgesloten met een bezoekje aan de paramaribo zoo! Dit zijn de uitstappen die ik het liefst doe. Eerst wat geschiedenis en dan naar dieren zien. Antoon had direct een klik met de doodskopaapjes. Die hebben echt een gemeen gezicht! Maar ze deden wel vriendelijk, maar dat kan ook komen doordat Antoon de aapjes, apennootjes (pindanootjes) was aan het geven.

Om af te sluiten wil ik vertellen dat mijn vriendje al een goede band is aan het opbouwen et de barman. Hoe ik zoiets weet? Wel hij heeft net zo een ‘neger-handruk gegeven’ als ik mij niet vergis: hand schudden, vuistje, hand op hart en schouder tegen schouder. Een blanke dat zien doen, is eigenlijk echt geen zicht. Maar hij doet het zo schattig! :D

Weetje: wist je dat de vrucht zuurzak, een slijmerige inhoud heeft dat lijkt op een rauwe oester. Je lepelt het uit de vrucht. In Suriname wordt er een drankje van gemaakt. Heel lekker!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten